Kücüktü, narindi, safti, dogaldi. Dünyadaki tüm güzellikler genc kizda vardi. Herkesi kendi gibi bilir vede öyle yaklasirdi insan iliskilerine. Nefret ve kinin ne demek oldugunu bilmezdi bile. Kimseye satasmaz ama herkes ona satarsirdi ama o bunun bilincinde degildi. Belkide bilincindeydi ama kimseye belli ettirmiyordu. Kimse onun güzelligini, safligini, basarisini, dogalligini cekemezdi. Herkes onun gibi olmak ister,ama olamazdi. Köydeki tüm genc kizlar, plan yapardi, bütün gün. Acaba genc kizin naamina nasil leke sürelim, nasil onu hayata küstürelim, nasil celme takalim diye.

Moses Mendelssohn hic yakisikli bir adam degildi. Cok kisa boyunun olmasi yani sira, cok garip bir de kamburu vardi.
Mendelsohn, günün birinfr Hamburga da yasayan bir isadamini ziyarete gitti. Isadaminin, Frumtje adinda cok güzel bir kizi vardi. Moses, bu güzel kiza umutsuz askla tutuldu. Fakat güzel kiz onun cirkin görüntüsünden ürkmüstü. O nedenle, degil onun sevgisine karsilik vermek, yüzüne bile bakmak istemiordu. Ayrilma zamani geldiginde Moses, güzel kizin üst kattaki odasina cikti ve tüm cesaretini toplayarak onunla son kez konusma girisiminde bulundu.
Kizin güzelligi öylesine ölaganüstüydiki, bir n icin onun cenetten geldigini bile düsündü. Fakat kizin, basini kaldirip da yüzüne bakmamaktaki direnci, Mosesi cok üzdü. Güclükle barabildigi konusmasini sirasinda cirkin asik, bu güzl kiza bir soru sordu:
“Evliliklerin …

WordPress’e hoş geldiniz. Bu sizin ilk yazınız. Bu yazıyı düzenleyin ya da silin. Sonra blog dünyasına adım atın!